ชวน Dek-D Writer เล่าเรื่อง "ตัวละครแม่ที่น่าทึ่งที่สุด"
ชวนชาว Dek-D Writer แลกเปลี่ยน "ตัวละครแม่ที่น่าทึ่งที่สุด" ชิงของรางวัล
วันแม่ประจำปีนี้ใกล้เข้ามาแล้ว บางคนก็อาจจะเตรียมเซอร์ไพรส์แม่ไว้แล้ว บางคนก็อาจจะยอมเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซนสักอาทิตย์ แม่จะได้ไม่ปวดหัว สำหรับหมวด Writer ของเรา พี่น้องก็คิดว่าเรามาจับเข่าคุยกันเกี่ยวกับ "ตัวละครแม่" ในสื่อต่างๆ ที่เราคิดว่าน่าทึ่งที่สุดกันดีกว่า จะเป็นคุณแม่ในนิยาย นิทาน ตำนานปรัมปรา การ์ตูน ละคร หรือภาพยนตร์ก็จัดมา เอาคนที่เราคิดว่าวีรกรรมทำเพื่อลูกของแม่คนนี้สุดยอดจริงๆ
สำหรับพี่น้อง คุณแม่ที่พี่ทึ่งที่สุดมาจากภาพยนตร์เรื่องหนึ่งซึ่งสร้างจากเรื่องจริงของเจ้าของร้านทาโคเบลในอเมริกา หนังเรื่องนี้มีชื่อว่า The Blind Side แม่ผู้นี้มีแต่รักแท้ นำแสดงโดยแซนดร้า บูลล็อค
เรื่องนี้ลีแอน ทูลี เศรษฐีอเมริกันผิวขาวเขาดันไปเจอไมเคิล เด็กชายผิวดำในโรงเรียนที่ลูกชายของเธอเรียนอยู่ พอเห็นว่าเขาไม่มีที่นอน จะให้นอนในที่สาธารณะก็กลัวจะหนาวไป เลยยอมให้มานอนที่บ้านของเธอ
แน่ล่ะว่าจะให้คนที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามานอนในบ้านเฉยๆ ก็กระไรอยู่ ลีแอนเลยพยายามค้นหาประวัติของเด็กคนนี้ จะได้รู้ว่าเขาเป็นลูกเต้าเหล่าใครกันแน่ เพราะตัวเด็กเองไม่ยอมบอก สุดท้ายถึงได้รู้ว่าแม่ของเขาติดยา เขาเลยโดนจับแยกออกจากแม่ไปอยู่สถานสงเคราะห์ แต่ก็หนีออกมาอีก
ในขณะที่ลีแอนพยายามสนับสนุนให้ไมเคิลได้ทำในสิ่งที่เขาถนัด และมีชีวิตในสังคมต่อไปได้ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวเธอ มันก็มีกระแสจากคนรอบตัวบางคนที่รังเกียจในตัวเขา หรือคิดว่าลีแอนทำเพื่อให้เป็นหน้าเป็นตาในสังคมเท่านั้น
ในเรื่องนี้นอกจากเราจะได้เห็นสิ่งดีๆ ที่ลีแอนทำให้ไมเคิลแล้ว เรายังได้เห็นอีกด้านหนึ่งของความรักจากแม่จริงๆ ของไมเคิลด้วย คือถึงเธอจะติดยาและมีปัญหาในการเลี้ยงลูก แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่รักไมเคิล เพียงแต่เธอไม่รู้จะดูแลลูกของเธอยังไงในเมื่อเธอยังเอาตัวเองไม่รอด
พี่น้องว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เราได้เห็นแม่ในสองแง่มุมเลยทีเดียว คือแม่ที่มีพร้อมและให้ลูกได้ทุกอย่าง กับแม่ที่ไม่มีอะไรเลย และไม่รู้จะทำอะไรให้ลูก แต่แม่ทั้งสองคนต่างก็มีความรักให้ลูกคนหนึ่งเท่าๆ กัน
แล้วจากที่เคยอ่านหนังสือ ดูหนัง หรือดูละคร ชาว Dek-D Writer คิดว่า "ตัวละครแม่ที่น่าทึ่งที่สุด" คือใคร มาแลกเปลี่ยนกันได้ที่กล่องความคิดเห็นด้านล่างเลยค่ะ
ผู้โชคดี 3 คนจากการสุ่ม จะได้รับของรางวัลเป็นนิยายรักเรื่อง Love Never Dies สัญญาลับดักจับหัวใจคุณชายเย็นชา ของ Black Queen จากสำนักพิมพ์ Mee-Ds และของที่ระลึกจากเว็บไซต์ Dek-D.com ค่ะ
หมดเขตร่วมสนุกวันที่ 12 สิงหาคม 2556 นี้
อย่าลืมร่วมแสดงความคิดเห็นกันเยอะๆ นะคะ
http://www.impawards.com/2009/blind_side.html
http://www.imdb.com/media/rm3404828160/tt0878804
http://www.bookfriendonline.com/product.php?action=detail&code=001437&cate=ThaiNovel
ความคิดเห็นที่ : 1
โพสโดย: Superboo เวลา : 8 August 2013 / 13:58
เป็นหนังสือที่เราอ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของตัวละครได้ดีมาก อ่านแล้วร้องไห้ตามเลย การใช้ภาษาค่อนข้างจะยากแต่อ่านแล้วเข้าใจความหมาย เป็นเรื่องที่แต่งได้ดีมากจริงๆ
เรื่องย่อ : แม่เป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง ก่อนหน้าที่แม่จะรู้ว่าตัวเองไม่สบายได้พากะทิไปนั่งเรือแล้วเกิดฝนตกหนัก จึงรีบอุ้มลูกลงเรือแล้วแม่ไปแก้เชือก แต่แม่ทำเชือกหลุดมือ กะทิจึงลอยออกไปกลางคลอง โชคดีที่มีคนมาช่วยไว้ทัน หลังจากกลับบ้านกะทิไม่สบาย แม่จึงตัดสินใจที่จะอยู่ให้ห่างจากลูกเพื่อที่จะไม่ทำให้ลูกต้องเจ็บตัว กว่าแม่ลูกจะได้มาพบและอยู่ด้วยกันอีกครั้งก็เหลือเวลาไม่มากแล้ว
ความคิดเห็นที่ : 2
โพสโดย: D'Ding Dong เวลา : 8 August 2013 / 14:43
ตัวละครแม่ที่น่าทึ่งที่สุด : แม่จินดา (โฉมฉาย ฉัตรวิไล) จากละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า
'รักคุณเท่าฟ้า' เป็นเรื่องราวของกัปตันธีระ ที่มีสาวๆ มากมายหมายปองเขา ไม่ว่าจะเป็น พิม อุ้ม หรือข้าวตู แต่สาวๆ ทั้งสามคนกลับถูกแม่จินดา ซึ่งเป็นแม่ของกัปตันธีระขัดขวางความรักด้วยกลวิธีต่างๆ จนกัปตันธีระต้องอกหักทุกครั้งไป
แต่นั่นก็เพราะความรักของแม่ที่มีให้กับลูก ซึ่งผมก็ว่ามันมากเกินไปสำหรับผู้หญิงคนหนึ่งที่จะ 'ห่วงลูก' จนเหมือน 'หวงลูก' ได้ขนาดนั้น
หากใครได้ดูละครเรื่องนี้คงคิดไม่ต่างกับผมที่จะเกลียดแม่จินดาเอามากๆ แต่เมื่อดูไปเรื่อยๆ จึงค้นพบว่าแท้ที่จริงแล้ว เจตนารมณ์ของผู้เขียนบทละครไม่ได้ต้องการให้เรื่องนี้มีแม่เหมือนกับละครหลังข่าวทั่วไป แต่ผู้เขียนต้องการสื่อให้เห็นว่าบนโลกใบนี้ยังมีแม่ที่รักลูกอย่างแม่จินดามากมาย และมีผู้ชายที่ไม่ได้จนปรักกับความรัก จนลืมพระคุณของแม่อย่างกัปตันธีระอยู่
บางทีผมยังอยากให้ละครเรื่อง 'รักคุณเท่าฟ้า' เปลี่ยนชื่อเื่รื่องเป็น 'รักคุณแม่เท่าฟ้า' ด้วยซ้ำ
(ปล.ไม่ไ้ด้ต้องการดราม่านะ ข้ามๆ ไปล่ะกัน แต่เราชอบเรื่องนี้จริงๆ TT)
ความคิดเห็นที่ : 3
โพสโดย: มอร์กาน่า เวลา : 8 August 2013 / 14:45
เรื่องย่อ:...ในวันที่ชูชกมาขอสองกุมารจาก พระเวสสันดร...พระนางมัทรีไปเก็บผลไม้ในป่า ขากลับ พบเสือและราชสีห์นอนขวางทาง เนื่องจากเทวดาตั้งใจมาขัดขวางมิให้พระนางมัทรีกลับมาถึงอาศรมตามเวลา เพราะเกรงว่า เมื่อพระนางมัทรีรู้เรื่อง ก็คงจักคิดติดตามไปอย่างไม่คิดชีวิต ซึ่งนายเปลื้อง ณ นคร เขียนไว้ว่า เรื่องของเทวดาและของอัศจรรย์ทั้งหลายนี้เป็นของอจินไตย คือไม่ควรนำมาคิด ถ้าจะถกเถียงว่า เทวดามีจริงหรือไม่ สัตว์พูดกับคนได้หรือไม่ คงเถียงกันอีกนาน
พระนางมัทรี... ตั้งแต่เสด็จออกจากบรรณศาลา ก็หวาดหวั่นพะวงถึงพระลูกมาตลอดทาง ผลไม้ต่างๆ ก็วิปริต ที่เคยมีผลก็กลายเป็นมีดอก ที่เคยมีดอกร่วงพรั่งพรูอยู่เมื่อวันก่อนกลับกลายเป็นมีผล ทุกทิศมืดคลุ้ม ขอบฟ้าเป็นสายเลือด แสรกคานก็พลิกตกจากพระอังสา ทุกอย่างวิปริตผิดไปหมด พระนางรีบเก็บผลไม้ตามแต่จะได้ แล้วสาวพระบาทกลับอาศรม ก็พบราชสีห์กับเสือนอนขวางทางอยู่ ทรงตกพระทัย หลบเข้าข้างทางทรงกันแสงไห้ทั้งเวลาก็เย็นลงไรไรจะค่ำแล้ว ยังไม่เห็นหน้าพระลูกแก้วของแม่เลย อกเอ๋ยจะทำไฉนดี จึงจะได้วิถีทางที่จะครรไล...จึงทรงเข้าไปอ้อนวอนสามสัตว์ที่ขวางทางอยู่ บอกว่าพระนางเป็นใคร
อนึ่งพระสุริย์ศรีก็ย่ำสนธยาสายัณห์แล้ว เป็นเวลาพระลูกแก้วจะอยากนมกำหนดเสวย พระพี่เจ้าของน้องเอ๋ยทั้งสามรา ขอเชิญกลับไปยังรัตนคูหาห้องแก้ว แล้วจะได้เชยชมซึ่งลูกรักและเมียขวัญ อนึ่งน้องจะแบ่งปันผลไม้ให้กึ่งหนึ่ง ครึ่งหนึ่งนั้นน้องจะขอไปฝากพระหลานน้อยๆ ทั้งสองรา พระพี่เจ้าทั้งสามของน้องเอ๋ย จงมีจิตคิดกรุณาสังเวชบ้าง ขอเชิญท่านล่วงครรไลให้หนทางพนาวันอันสัญจร แก่น้องที่วิงวอนอยู่นี้เถิด
ความคิดเห็นที่ : 4
โพสโดย: Horny_U เวลา : 8 August 2013 / 15:03
เรื่องของโนบิตะอยู่ตลอด เพราะอยากให้โนบิตะมีอนาคตที่ดี ด้วยการบังคับให้
โนบิตะตั้งใจเรียนหนังสือ หรือแม้ว่าโนบิตะจะทำผิดหรือก่อเรื่องยุ่งอย่างไรแม่
โนบิตะก็ยังรักและให้อภัยเสมอ
นี่แหละความรักของแม่
ความคิดเห็นที่ : 5
โพสโดย: แป้งฝุ่น SKR เวลา : 8 August 2013 / 17:25
ความคิดเห็นที่ : 6
โพสโดย: premolar เวลา : 8 August 2013 / 17:46
ตัวละครแม่ที่น่าทึ่งที่่สุด คือ เบลเมล จากเรื่อง One Piece
เพราะ...เบลเมลได้เก็บเด็กหญิงกำพร้าสองคนมาเลี้ยง ให้ความรักและดูแลเสมือนสายเลือดตนเอง แต่ในวันหนึ่งที่มีโจรสลัดบุกขึ้นเกาะที่พวกเธออาศัยอยู่ และบังคับให้ทุกคนจ่ายค่าคุ้มครอง คือ ห้าหมื่นต่อเด็กหนึ่งคน และหนึ่งแสนต่อผู้ใหญ่หนึ่งคน หากใครไม่จ่ายเงินจะต้องถูกฆ่า เบลเมลที่มีเงินเก็บเพียงหนึ่งแสน ได้จ่ายเงินจำนวนนี้เพื่อให้ลูกสาวทั้งสองได้มีชีวิตอยู่ต่อ และยินยอมที่จะลาจากโลกนี้ไปด้วยศักดิ์ศรีและความรักจากคนเป็นแม่
ความคิดเห็นที่ : 7
โพสโดย: ✖BlackRabbit✖ เวลา : 8 August 2013 / 17:58
คำสาปใต้เงาแค้นเป็นวรรณกรรมแปลแนวแฟนตาซีของ อวี้หว่อ นักเขียนชาวไต้หวัน เนื้อเรื่องเกี่ยวกับโลกที่มีเผ่าพันธุ์หนึ่งซึ่งคล้ายมนุษย์แต่มีอำนาจของธรรมชาติ เผ่าพันธุ์นั้นคือดอกไม้ เรื่องนี้เล่าถึงดอกไม้สีดำดอกหนึ่งที่ถูกทอดทิ้งชื่อ เมแลนท์
มีร่า เป็นผู้หญิงที่ประจำในหน่วยทหาร ฝ่ายพยาบาล และเธอมีความรักกับ ออนน์ ที่เป็นทหารซึ่งอยู่หน่วยเดียวกัน ออนน์พบเมแลนท์ในหมู่บ้านที่ถูกทำลาย หลังจากนั้นมีร่าก็ดูแลเมแลนท์เรื่อยมา ดอกไม้ไม่เหมือนมนุษย์ เมแลนท์ก็เป็นอย่างนั้น เมแลนท์ไม่สามารถพูดได้ในครั้งแรกและตกอยู่ในความสิ้นหวัง ถูกพรากออกจากบ้านที่อยู่มา ไร้ที่พึ่งพิง ถูกคุมขังและทรมานในคณะละครสัตว์ที่จับตัวไป เมแลนท์เจ็บปวดแต่ไม่รู้ว่าความรู้สึกของตัวเองคืออะไร จนกระทั่งเจอกับออนน์และมีร่า
มีร่าสอนเมแลนท์ สอนให้เธอพูด สอนให้เธอทำ และสอนทุกอย่างที่มนุษย์จำเป็นต้องรู้ในการใช้ชีวิต ... ทั้งที่ไม่จำเป็น แต่มีร่าก็สอนอย่างไม่ย่อท้อให้กับเด็กผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่ง
ต่อมา เมแลนท์เริ่มพูดคุยสื่อสารได้ และเริ่มแสดงถึงความสามารถของเผ่าพันธุ์ เมแลนท์สามารถควบคุมเส้นผมของตัวเองได้ตามใจปรารถนา แต่เมื่อมีร่ารู้เรื่องนั้น มีร่าก็ยอมรับด้วยรอยยิ้ม และกำชับเมแลนท์ว่า "อย่าแสดงให้ใครอื่นเห็น เพื่อเมแลนท์เอง" แต่ในท้ายสุด กลับมีคนอื่นล่วงรู้ความลับของเมแลนท์และอยากกำจัดนังตัวประหลาดนี่ไปให้พ้นๆ มีร่าจึงต้องเลือกระหว่างชีวิตของตนต่อไป หรือชีวิตของเมแลนท์ที่เพิ่งรู้จักกันมาแค่ไม่นาน
... มีร่า เลือก เมแลนท์ มีร่ายอมขัดแย้งกับออนน์ที่รักเหลือเกินเพื่อเมแลนท์ ยอมหนีกองทัพเพื่อเมแลนท์ ยอมหนีความฝันที่จะมีความสุขร่วมกับคนรักเพื่อเมแลนท์ ยอมสละทุกอย่างเพื่อเมแลนท์ และสุดท้าย ... มีร่ายอมตายเพื่อเมแลนท์ เพื่อเด็กผู้หญิงที่ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันเลยนอกจากการรู้จักกันเพียงไม่นาน ...
มีร่า อาจจะไม่ใช่ แม่ แต่มีร่าคือ แม่ ของเมแลนท์ คือคนที่ให้ความไว้ใจ อบอุ่น ให้ความหมาย และเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของคนที่ไม่เหลือใคร ... แม้จะถูกเผ่าพันธุ์ และราวกับถูกทั้งโลกทอดทิ้ง แต่สำหรับเมแลนท์ หลังจากที่พบกับ มีร่า เมแลนท์รู้ดีว่านอกจากความตายแล้วจะไม่มีอะไรสามารถพรากมีร่าไปได้เลย ... รวมทั้งออนน์ ที่ยอมตายเพื่อเมแลนท์ เพื่อบุคคลที่มีร่ารักเหลือเกิน
แม้จะเจ็บปวดเท่าไหร่ แม้จะเสียใจขนาดไหนก็ตาม ท้ายสุดแล้ว ครอบครัวก็ยังเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะหนีห่างจากเราไป ครอบครัว ไม่จำเป็นต้องมีสายเลือดเดียวกัน ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกันเสียด้วยซ้ำ จะมีอะไรสำคัญไปยิ่งกว่าสิ่งที่เรียกว่า ความรู้สึกที่มีต่อกันอย่างไม่เปลี่ยน อีกล่ะ
น่าทึ่งออกนะที่ผู้หญิงคนหนึ่งในสนามรบ ที่พบเห็นศพคนตายอยู่ทุกวันพร้อมความหวังในชีวิตที่มีความสุขร่วมกับคนรัก จะยอมทิ้งความฝัน ยอมทิ้งอิสระ ยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อรักษาคนที่รักที่เพิ่งรู้จักกันไม่นานเอาไว้
เพื่อลูกแล้ว แม้ไม่มีสายเลือดเดียวกันก็ไม่เห็นเป็นไร เพราะรักไปซะแล้ว ... รักเด็กคนนี้ไปอย่างถอนคืนไม่ได้ซะแล้วนี่นา
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 8 สิงหาคม 2556 / 18:01
ความคิดเห็นที่ : 8
โพสโดย: yamsherbet เวลา : 8 August 2013 / 19:27
มาซากิเป็นแม่ของอิจิโกะ เป็นความรักของแม่ที่ยิ่งใหญ่ เลี้ยงดูลูกๆเป็นอย่างดีและเสียสละชีวิตเพื่อปกป้องลูกให้รอดพ้นจากอันตราย
ความคิดเห็นที่ : 9
โพสโดย: princess'peacock' เวลา : 8 August 2013 / 19:34
เป็นคุณแม่ที่เสียสละเพื่อลูกมากๆ ยอมแม้กระทั่งทนอยู่กับคนที่นิสัยแย่ๆ เพื่อปกป้องลูก เวลาที่เพอร์ซีย์ไม่กลับบ้านก็จะคอยเป็นห่วง แต่ก็เข้าใจลูก รู้จักสอนลูกให้เป็นคนดีและให้อภัยค่ะ
ความคิดเห็นที่ : 10
โพสโดย: fa kid เวลา : 8 August 2013 / 20:08
ความคิดเห็นที่ : 11
โพสโดย: Dark baroness เวลา : 8 August 2013 / 20:34
เธอเป็นราชินีแห่งเหล่าปีศาจ เธอเป็นคนที่คอยดูแลเทเซเลียมาตั้งแต่เด็ก เพราะลูกของเธอมีเพียงแค่แม่ ไม่มีพ่อ เธอจึงเป็นทุกอย่างให้กับลูกของเธอ ฉากที่เราประทับใจมากที่สุดคือฉากการก่อกบฎของแม่ทัพปิศาจ มันสั่งให้เทเซเลียฆ่าคนรักของเธอเพื่อแลกกับท่านแม่คืน เทเซเลียยินยอมทำตาม แต่เมื่อแม่ของเธอเป็นอิสระ สิ่งแรกที่เธอทำก็คือตบหน้าลูกของเธอ ต่อว่า ว่าทำไมลูกถึงทำแบบนี้ นั่นเป็นเพราะเธอรู้ว่าชายคนที่ลูกของเธอฆ่าคือชายคนเดียวที่ลูกของเธอเชื่อใจ และรักหมดใจ เธออยากจะยินยอมตายเพื่อให้ลูกของเธอได้มีความสุข ได้มีความรักกับชายคนนั้น ไม่ใช่รักษาชีวิตเธอที่ไม่รู้จะสิ้นลมเมื่อไรโดยไม่สามารถหาใครมาเป็นคนรักแทนที่ชายคนนั้นได้
ความคิดเห็นที่ : 12
โพสโดย: Seesor เวลา : 8 August 2013 / 20:56
ความคิดเห็นที่ : 13
โพสโดย: บ่องตง กูเบื่อ คนน่ารัก เวลา : 8 August 2013 / 21:31
มีตอนหนึ่งเธอโยนคันธนูของลูกสาวเข้ากองไฟด้วยความโกรธแต่พอลูกวิ่งร้องไห้
ออกไปเธอก็รีบเขี่ยคันธนูออกมาจากกองไฟนั้นเพราะความรู้สึกผิด และความรัก
ที่มีต่อลูก
ความคิดเห็นที่ : 14
โพสโดย: X. Terez เวลา : 8 August 2013 / 21:35
Lupius Library กล่าวเกี่ยวกับชายคนหนึ่งชื่อซาซาไร เขาได้เข้ามาทำงานในหอสมุดวิเศษหรือหอสมุดลูเพียสซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราว การต่อสู้ การตามหา และการปกป้องคนหรือสิ่งสำคัญต่างๆ
พาลาทินา สไวร์หรือผอ.พาลาทินาเป็นตัวละครสำคัญตัวหนึ่งของเรื่อง เธออาจไม่ใช่แม่คนจริงๆ แต่เธอก็ได้รับเด็กคนหนึ่งมาเลี้ยงชื่อว่าคาลิสตา สไวร์ ซึ่งแท้จริงแล้วคาลิสตานั้นเป็นลูกสาวของศัตรูของเธอ ทั้งยังอาจเรียกได้ว่าเป็นตัวอันตรายมากๆ เพราะตัวคาลิสตาได้เก็บงำพลังที่มีอานุภาพมากเอาไว้อยู่ พาลาทินารับรู้ความจริงเหล่านั้นดี แต่เธอก็ยังเลือกที่จะเลี้ยงและดูแลคาลิสตาจนเติบใหญ่ ให้ความรักกับคาลิสตาเหมือนกับที่แม่คนหนึ่งจะมีให้ลูกได้ สอนให้คาลิสตาสะกดพลังเอาไว้(แต่ก็ไม่ได้บอกความจริงเรื่องพลังนั้นหรอกนะ...) ไม่เคยนึกรังเกียจเรื่องที่เธอเป็นลูกสาวของศัตรู และยังให้เธอเติบโตมาในแบบของเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่งที่มีครอบครัวอันอบอุ่น แม้ว่านั่นจะหมายถึงการโกหกเรื่องเกี่ยวกับอดีตที่แท้จริงของคาลิสตาก็ตาม นอกจากนี้กระทั่งในวินาทีสุดท้ายของชีวิต เธอก็ยังฝากฝังให้พระเอกของเรื่องช่วยดูแลคาลิสตา ไม่ว่าจะเพราะคาลิสตาอาจกลายเป็นอาวุธสำคัญของอีกฝ่ายหรือจะอย่างไรก็แล้วแต่ เราก็ยังคิดว่าส่วนหนึ่งนั้นจะต้องเป็นเพราะเธอเป็นห่วงและรักคาลิสตาแน่ๆ เพราะถ้าเธอไม่รัก...แทนที่จะฝากฝังให้ดูแล เปลี่ยนเป็นฝากฝังให้ทำลายแทนก็ยังได้(หรือก่อนหน้านี้ จริงๆ แล้วพาลาทินาจะฆ่าคาลิสตาเองก็มือก็ย่อมได้)แต่เธอก็ไม่ทำ
เรื่องราวของผอ.พาลาทินาอาจจะไม่น่าซาบซึ้งเหมือนเรื่องของแม่คนอื่นๆ หรืออาจเพราะเราไม่ค่อยอ่านนิยาย การ์ตูน หรือดูหนังที่มีเรื่องราวน่าซาบซึ้งพวกนี้สอดแทรกอยู่ แต่เราก็ยังคิดว่าผอ.พาลาทินาเป็นอีกตัวละครที่เราประทับใจและเป็นแม่ที่ดีมากๆ ค่ะ :)
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 8 สิงหาคม 2556 / 21:36
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 8 สิงหาคม 2556 / 21:39
ความคิดเห็นที่ : 15
โพสโดย: รอยพระจันทร์ เวลา : 9 August 2013 / 10:47
Erin Brockovi เป็นภาพยนตร์ที่สร้างจากเรื่องจริงของแม่หม้ายลูกสาม โดยอีรีนในเรื่องประสบปัญหาหย่าร้างมาสองครั้ง มีลูกติดยังเล็กอีกสามคน ชีวิตเธอโชคร้ายลงเรื่อยๆ เมื่อทนายความของเธอไม่สามารถช่วยเหลือหรือเรียกร้องอะไรให้เธอได้เลย เมื่อเห็นว่าสิ่งที่เป็นอยู่ไม่ยุติธรรม เธอจึงขอเข้าไปทำงานในตำแหน่งเสมียนของสำนักงานทนายความ จนกระทั่งไปเจอเอกสารเกี่ยวกับบันทึกข้อมูลทางการแพทย์ เธอจึงเริ่มสืบสวนและค้นพบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับน้ำที่ปนเปื้อนสารพิษในชุมชนแห่งหนึ่ง
ความน่าประทับใจอยู่ตรงที่นอกจากอีรินต้องเผชิญชะตากรรม ในการเลี้ยงลูกเล็กสามคนอย่างอดทนแล้ว หญิงสาวยังเข้มแข็ง จนสามารถช่วยครอบครัวที่ตกเป็นเหยื่อของสารพิษ จนได้รับความยุติธรรมในที่สุด
....และยิ่งรู้สึกประทับใจมากขึ้นเมื่อรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ทำมาจากชีวิตจริงของแม่ผู้สู้ชีวิต
เอรินตัวจริง สามารถดำเนินการฟ้องร้องจนเรียกค่าเสียหายให้แก่ชาวบ้านที่พักอาศัยในละแวกนั้น 600กว่าคน เป็นจำนวนเงิน 333 ล้านดอลล่าร์ ปัจจุบันเธอได้ตั้งบริษัทวิจัยและให้คำปรึกษาด้านสิ่งแวดล้อม
...บอกได้คำเดียวว่ายอดเยี่ยมมากๆค่ะ ผู้หญิงคนนี้!
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 9 สิงหาคม 2556 / 10:53
ความคิดเห็นที่ : 16
โพสโดย: มาคุรุ เวลา : 9 August 2013 / 14:29
ริสาเป็นตัวละครที่มีมิติมากในเรื่องนี้ อีกทั้งจากปมเรื่องที่ผู้เขียนได้ผูกไว้ในตอนแรกว่าเธอเป็นแม่ที่สติไม่ดี พยายามที่จะทำร้ายการินลูกชายของตัวเอง เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการสาปแช่งตระกูลของสามีตัวเองที่เอาแต่ตั้งแง่รังเกียจเธอ แล้วสุดท้ายเธอก็ตายไปอย่างที่ไม่มีใครคิดสงสาร
ส่วนลูกชายของเธอก็เติบโตมาโดยมีความเกลียดชังต่อแม่ที่เคยทำร้ายตน ส่วนสามีแม้จะรัก แต่ก็รู้สึกรับไม่ได้ที่ริสาทำร้ายลูกชาย อีกทั้งคนอื่นๆ ที่พากันมองว่าเธอเป็นคนโหดร้าย
แต่เมื่อปมความจริงเฉลยออกมา คือ...มันทำให้เรารู้สึกว่าริสาเป็นแม่ที่น่าเทิดทูนมากๆ นั่นเพราะทั้งหมดที่เธอทำไป ไม่ได้ทำเพื่อต้องการจะสาปแช่งตระกูลสามีตน แต่ทำเพื่อช่วยลูกชายของตนเอง เพราะตอนเด็กๆ การินนั้นป่วยหนักและหมอวินิจฉัยว่าอาจมีชีวิตอยู่ได้ไม่อีกนาน ทำให้ริสาตัดสินใจที่จะทำพิธีอาถรรพ์ ด้วยการแลกวันเกิดในปีที่เหลืออยู่ของตน กับวันเกิดในปีต่อไปของลูกชาย ขอให้ลูกชายหายเจ็บไข้ และมีชีวิตอยู่อย่างแข็งแรงต่อไป... โดยที่เธอไม่กลัวเลยว่าในความทรงจำของลูกชาย เธอจะเป็นเช่นไรก็ตาม แต่เธออยากให้รู้ว่าชีวิตของเธอให้ลูกได้เสมอ
เป็นแม่ที่...รักลูกชายมาก ถึงขนาดที่ยอมแปดเปื้อน ยอมถูกเกลียดชัง ยอมถูกตราหน้าว่าเป็นคนโหดเ้ยม แต่เธอก็ไม่สนใจ ในเมื่อสิ่งเธอทำ มันเป็นการทำเพื่อลูกชายของเธอเอง
ความคิดเห็นที่ : 17
โพสโดย: Pleonaste เวลา : 9 August 2013 / 17:17
"ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงให้ชื่อว่า..."แอน" ถ้าเป็นเด็กผู้ชาย ใช้ชื่อว่า"เอส"...
เขาบอกไว้แบบนั้น...ชื่อของเด็กคนนี้คือ..."โกลด์ D เอส"เป็นลูกของฉันกับเขา"
"ผู้หญิงคนนั้น ได้ใช้จิตใจที่เป็นห่วงลูก ซึ่งเกินกว่าขอบเขตสามัญสำนึกที่อยู่ในหัวของพวกเราแบบลิบลับ โอบอุ้มเด็กเอาได้ในท้องเป็นเวลากว่า 20 เดือน!!"
โปโตกัส D รูจเป็นแม่ของ โปโตกัส D เอสซึ่งเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับมังกี้ D ลูฟี่ที่เป็นตัวเอกของเรื่อง ในตอนนั้น ไซเฟอร์โฟลได้ข่าวมาว่าเจ้าแห่งโจรสลัดโกลด์ D โรเจอร์อาจมีลูกชายอยู่ ทหารเรือจึงออกควานหาแม่ของเด็กและเด็กในท้องไปทั่วทุกซอกทุกมุม ตรวจสอบเด็กทารกทุกคนที่เกิดในช่วงสิบเดือนที่ผ่านมา จัดการฆ่าแม่ที่น่าสงสัยทิ้ง รูจจึงอุ้มท้องลูกไว้นานถึ 20 เดือน และก็สิ้นใจตายแทบจะทันทีหลังจากที่คลอดเอสออกมา
ที่จริงรูจปรากฏตัวในมังงะแค่ไม่กี่หน้า แต่ค่าความประทับใจของเราที่มีต่อเธอคนนี้พุ่งสูงกระฉูดจนไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ เป็นคุณแม่ที่สุดยอดมากๆ T w T
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 9 สิงหาคม 2556 / 17:18
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 13 สิงหาคม 2556 / 18:59
ความคิดเห็นที่ : 17
โพสโดย: Izumiforever เวลา : 8 May 2017 / 23:02
ฉากที่รูจพูด..มาจากตอนที่เท่าไหร พอจะรุ้ไหมคะ
ความคิดเห็นที่ : 18
โพสโดย: thoy02 เวลา : 9 August 2013 / 19:14
ดูแลลูกรุ้งดีมาก โตมานิสัยดีแถมยังปลูกฝังความคิดดีๆ เช่น อย่าโกรธผู้มีพระคุณของเรา ทำดี คิดดี อดทน ตอบแทน และอีกเยอะแยะมากมาย
(แม่เราตายไปแล้วนานแล้ว TT อิจฉาคนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่)
ความคิดเห็นที่ : 19
โพสโดย: พี่น้อง ชินจัง!! [กุรั่วคร้าบ] เวลา : 9 August 2013 / 19:33
รู้สึกว่าเป็นเป็นคุณแม่ที่ขี้วีนหน่อยๆ ใจร้ายนิดๆ แค่นิดเดียวนะ ย้ำนิดเดียว แล้วก็เป็นคุณแม่ที่ใจเย็นมากเลยหล่ะ ใจดีด้วย ยอมรับฟังทุกๆเรื่อง มีสัจธรรม มีเมตตา อย่างเรื่องที่พบรักกับพ่อที่ชื่อ พาวิล เพราะช่วยคนโทรมๆแผลเต็มตัวอีก นี่แหละ แม่จ๋าแสนดีของจริง<3 และยัง(ทน)เลี้ยงลูกเซ่อๆซ่าๆ แบบนี้ด้วย เป็นมิตรกับทุกๆคน เข้ากับคนอื่นได้ง่าย แม่ดีเด่นครับ! ห่วงลูกมากกกกก รกลูกที่สุดดดด ออกแนวห้าวๆนิดๆ(มั้ง) ขนาดตอนท้องยังอาสาจะขับรถเลยอ่ะ! แม่คนนี้น่ารัก สังเกตดูแลลูกทุกวัน จนแทบจะรู้แล้วมั้งมีวันนี้สูงขึ้น หรือเตี้ยลง(?) อ้วนขึ้นหรือผอมลง เป็นแม่ที่ดีมาก อย่างภามหน่ะนะ น่าอิจฉามากกกกกก ไม่มีใครน่าอิจฉาเท่าภามอีกแล้ว(มั้ง) แล้วอย่างลูกตัวหดลงเนี้ย ยังใจเย็นได้ ว่านะตอนภามเล็กๆค่าของกินบานอ่ะ ดูดิ จะกินนู่นนั่นนี่ ถถถว์ กินมากไปทำไมไม่อ้วน น่าอิจฉา >o< แม่ภามจะเป็นแบบนี้ป่าวหนอ? แล้วก็นะ เป็นคนที่เข็มขัดสั้น(ขาดไม่ถึง)ว่าไม่มีพ่อแม่หรือญาติต่างๆคอยสั่งสอน แบบเป็นคนดีเว่อร์ๆอ่ะครับ น่ารักดีด้วย รักษาของดี ความจำดี แถมยังเก่งไปซะเกือบทุกเรือ่ง ฮิ้วว แม่คนนี้น่าร็อคอ่ะ
แต่ยังไงผมก็รักแม่จ๋าของผมที่สุดเบย!!
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 9 สิงหาคม 2556 / 19:40
ความคิดเห็นที่ : 20
โพสโดย: chunchicha เวลา : 9 August 2013 / 21:04
เพราะรู้สึกว่าเป็นแม่ที่เข้าใจลูกๆในทุกๆเวลา และรู้จักลูกในทุกแง่มุม
รู้ว่าสิ่งที่ลูกทำลงไปนั้น ทำไปด้วยเหตุผลอะไร
เป็นแม่ที่เข้มแข็งและเป็นห่วงลูกอยู่เสมอ
รู้ว่าต้องสอนลูกคนไหนอย่างไรและเป็นคนที่ให้ข้อคิดดีๆสำหรับแม่ได้ดีเลยค่ะ
ความคิดเห็นที่ : 21
โพสโดย: mintcypooh เวลา : 9 August 2013 / 21:09
เป็นแม่ของพี่น้องทั้ง7ในเรื่อง ถึงเจ้าตัวจะดูบ้าๆบอๆติดเหล้าไร้สาระไปวันๆ แต่ก็รักลูกมาก ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก ให้ในสิ่งที่ลูกต้องการมากที่สุดทั้งที่ลูกเองก็ไม่รู้ว่าต้องการอะไรอยู่กันแน่ พยายามทำทุกอย่างเพื่อปกป้องลูกแม้ว่าจะต้องเป็นกบฎก็ตาม
เป็นคุณแม่ที่น่ารัก เป็นกันเอง และเข้าถึงได้ง่าย แต่แรงฮึดของคุณแม่เมื่อมีใครมาแตะต้องลูกชายสุดที่รักก็ไม่น้อยหน้าใคร เป็นคุณแม่ที่คิดว่าตัวเองจะเป็นยังไงก็ช่าง ขอแค่ให้ลูกปลอดภัยก็พอ ถึงการกระทำบางครั้งจะดูไม่มีความรับผิดชอบแต่ทุกอย่างก็ทำไปเพื่อลูกทั้งสิ้น
เป็นคุณแม่ที่น่ารักที่สุด
ความคิดเห็นที่ : 22
โพสโดย: หัดมาร เวลา : 9 August 2013 / 21:51
เป็นเรื่องที่เราๆรู้กันอยู่เเล้ว ว่าตำนานดาวเจ็ดดวงที่เรียงกันนี้มีที่มาอย่างไร
เเต่เราประทับใจเเม่ไก่... เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าต้องตาย จะไม่ได้เจอลูกเเล้วนะ...
เเต่ก็ยังยอมสละชีวิตเพื่อทดเเทนบุญคุณตายาย สละชีพให้เป็นเนื้อเอาไปทำเเกงให้พระกิน
มีทั้งความเด็ดเดี่ยว... มีทั้งความกตัญญูรู้คุณคนทั้งยังสั่งสอนให้ลูกรู้จักทดเเทนคุณ
นี่จึงเป็นทั้งแม่ที่ดี และลูกที่ดีของตายาย...
เป็นเเม่ที่น่าประทับใจมากค่ะ ยิ่งฟังเพลงเเหล่ของคุณ พร ภิรมย์ด้วยแล้ว... ยิ่งรู้สึกดีค่ะ
เเม้จะเป็นเพียงสัตว์... เเต่จิตใจกลับยิ่งใหญ่กว่าคนสมัยนี้เสียอีก นี่เเหละค่ะเหตุผล ^^
ความคิดเห็นที่ : 23
โพสโดย: หัวใจสองสี เวลา : 9 August 2013 / 22:36
เพราะ แม้ว่าเมลานีจะไม่ใช่แม่ที่แท้จริงของแคสแซนดร้า เมลานีเพียงแค่รับดูแลแคสแซนดร้าที่เป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่ยังแบเบาะ ซึ่งแน่นอนว่าแคสแซนดร้าไม่มีพ่อ แต่เมลานีก็แสดงให้เห็นเสมอว่าเธอรักลูกมากเพียงใด และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกไม่รู้สึกว่าขาดสิ่งใดไป แม้แต่ตอนที่แคสแซนดร้าคิดว่าเมลานีจู้จี้และยุ่งเรื่องของเธอมากไป แต่เมลานีก็ไม่เคยโกรธเพราะทุกสิ่งที่เธอทำไปนั้นล้วนเป็นความหวังดีต่อลูกทั้งสิ้น จนกระทั่งเมลานีถูกจับตัวไป แคสแซนดร้าจึงตระหนักได้ว่า ชีวิตนี้เธอขาดแม่ไม่ได้ ถึงแม้แม่จะไม่ใช่แม่ที่คลอดเธอออกมา แต่เมลานีก็คือแม่ที่ทำให้ชีวิตนี้ของเธอมีความหมาย คอยดูแลและรักเธอเสมือนลูกที่แท้จริงตลอดเวลา แคสแซนดร้าจึงตัดสินใจออกเดินทางไปช่วยแม่ และปรับความเข้าใจกัน ทั้งสองจึงไม่มีคำว่าลูกกำพร้า แม่บุญธรรมอีกต่อไป มีแต่คำว่า แม่กับลูกเท่านั้น
ความรักของเมลานีทำให้ฉันรู้ว่า แม่...ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่คลอดเราออกมา แต่แม่...คือคนที่ให้ความรัก ความอบอุ่นแก่เรา และแม่...คือคนที่ห่วงใยเราเสมอ แม้บางครั้งเราอาจเห็นความห่วงใยของแม่เป็นเพียงเศษธุลีที่น่ารำคาญ และตอนนี้เราอาจไม่เคยรับรู้เลยว่า...ในวันใดที่แม่หายไปหรือไม่มีแม่แล้ว ชีวิตเราจะเป็นอย่างไร และถึงตอนนั้น เราก็เพิ่งจะเห็นความสำคัญของผู้หญิงคนนี้ ซึ่งบางทีอาจสายไปก็ได้...
ความคิดเห็นที่ : 24
โพสโดย: littledear เวลา : 10 August 2013 / 10:06
คลอเดเลียถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้สังหารหัวหน้าหมู่บ้าน ซึ่งเป็นหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ที่ไม่ค่อยให้คนนอกเข้า (ความจริงเป็นประเทศเล็กๆ ที่ถูกบังหน้าโดยการเป็นหมู่บ้าน
และใครที่เกิดในหมูบ้านนี้จะถูกเรียกว่าเชื้อสายหมาป่าเทา) เธอจึงถูกไล่ออก
โดยสภาพตัวเปล่า ต่อมาเธอได้พบกับแฝดพี่น้องรอสโก้ และได้เป็นนักเต้น
หลังจากนั้นเธอถูกมาควิส เดอ บลัวส์ ที่กำลังต้องการผู้ที่มีเชื้อสายหมาป่าเทาเป็น
ภรรยา จับตัวไป แต่พอลูกที่เกิดมาเป็นผู้หญิง (แต่มีสติปัญญาเฉียบแหลม)
มาควิส เดอ บลัวส์ไม่พอใจจึงนำลูกสาวไปขังไว้ในคุกชั้นดาดฟ้าโดยมีเพียงหนังสือ
แล้วนำพาให้แม่ลูกต้องแยกจากกัน แต่กระนั้นคลอเดเลียก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อ
พบหน้าลูกสาวของเธอ (วิคตอริก้า) เสมอ "แม่ยังรักลูกสาวตัวน้องเหมือนอย่างที่
เคยรัก และจะรีบมาหาไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ใด แม้ว่าลูกจะไม่ได้ร้องไห้ก็ตาม"
เมื่อถึงวิกฤตที่มาควิสต้องนำวิคตอริก้ามาทำพิธี... (อะไรสักอย่างจำไม่ได้ .____.)
คลอเดเลียถึงกับแอบเข้ามาหาเธอในห้องเก็บตัวแล้วเปลี่ยนตัวกันให้เธอไปแทน
และให้วิคตอริก้าหนีไปให้ไกลที่สุด (แม่ลูกคู่นี้หน้าตาเหมือนกัน)
และคลอเดเลียได้เตรียมแผนกับพี่น้องรอสโก้สังหารมาควิสที่ทำร้ายเธอและ
ลูกสาวของเธอ และเธอได้ตายเพื่อวิคตริก้าในสงครามนั้น..
ความคิดเห็นที่ : 25
โพสโดย: Charoite เวลา : 10 August 2013 / 14:51
ความคิดเห็นที่ : 26
โพสโดย: Numrin Paveena ★ เวลา : 10 August 2013 / 17:06
มอลลี่เป็นแม่ที่น่าทึ่งมาก เธอมีลูกถึงเจ็ดคน (บิล ชาลี เพอร์ซี่ เฟร็ด จอร์จ รอน และจินนี่) แต่เธอคนเดียวสามารถเลี้ยงพวกเขาให้เติบโตขึ้นอย่างดี ในขณะที่เพอร์ซี่ทะเลาะกับครอบครัว ความเป็นแม่ของมอลลี่ไม่ได้ลดลงไปเลยแม้เพอร์ซี่จะทำให้เธอเสียใจหรือผิดหวังมากแค่ไหน และเธอยังรักแฮรี่เหมือนลูกชายแท้ๆ อีกคน เธอพยายามปกป้องแฮรี่เหมือนที่ปกป้องลูกๆ ของเธอ แม้บางครั้งแฮรี่จะไม่ต้องการก็ตาม
ความคิดเห็นที่ : 27
โพสโดย: nikeolympian เวลา : 10 August 2013 / 18:11
ความคิดเห็นที่ : 28
โพสโดย: นังหมึกหลายเซลล์ เวลา : 11 August 2013 / 11:20
ความคิดเห็นที่ : 29
โพสโดย: dream-minnie เวลา : 11 August 2013 / 15:12
เรื่องนี้เล่าถึง “มนุษย์หมาป่า” ซึ่งจินตนาการถึงการอยู่ร่วมกันระหว่างมนุษย์หมาป่ากับคนธรรมดา ทั้งยังมีความรัก จนเกิดเป็นความน่าประทับใจของคุณแม่ผู้มีหัวใจยอดนักสู้
ฮานะมีลูกสองคนคือ ยูกิ และ อาเมะ แต่เด็กทั้งสองไม่ใช่เด็กธรรมดาพวกเขาเป็น หนุษย์หมาป่า (เด็กทั้งสองมีรูปกายภายนอกเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่จะกลายร่างเป็นหมาป่าได้เมื่อต้องการ หรือเมื่อมีอารมณ์โกรธ หงุดหงิด)
เธอมีชีวิตที่มีความสุุขกับครอบครัวของเธอจนกระทั่งสามีของเธอ(ซึ่งเป็นมนุษย์หมาป่า)ออกไปหาอาหารและถูกมนุษย์ทำร้ายเสียชีวิต เธอจึงต้องเลี้ยงสูกทั้งสองเพียงลำพัง เธอลาออกจากมหาลัยเพื่อมาเลี้ยงลูก ทุกวันเธอต้องค่อยปกปิดความลับที่ลูกของเธอเป็นหมาป่าเอาไว้ วันหนึ่งเธอถูกไล่ออกจากห้องพักเพราะทำผิดกฎที่นำสัตว์เลี้ยงมาเลี้ยง
เธอตัดสินใจย้ายไปอยู่ที่ชนบท ส่งลูกๆเข้าเรียนและดูแลลูกๆอย่างดีเหมือนตอนที่พ่อของพวกเขายังอยู่ เมื่อลูกทั้งสองของเธอโตขึ้นเธอก็ได้ให้เด็กเลือกทางเดินของตนเอง(ว่าจะเป็นมนษย์หรือหมาป่า)โดยที่เธอยอมรับการตัดสินใจของเด็กทั้งสอง นั้นทำให้เห็นว่าเธอเป็นแม่ที่เข้าใจลูก
เรื่องนี้จึงแสดงให้เห็นความรักของแม่ที่มีต่อลูกและความเข้มแข็งของผู้เป็นแม่ จึงทำให้ชอบเรื่องนี้มากและคิดว่าเป็น'ตัวละครที่น่าทึ่ง'ที่สุดค่ะ
ป.ล.แนะนำให้ดูจริงๆเรื่องนี้ ^^ // รักรองดูแล้วสนุกแน่ๆค่ะ :)
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 11 สิงหาคม 2556 / 15:16
ความคิดเห็นที่ : 30
โพสโดย: idaer-1397bananna เวลา : 11 August 2013 / 16:49
ความคิดเห็นที่ : 31
โพสโดย: Z-NighT เวลา : 11 August 2013 / 17:15
ฟองทีน มีลูกนอกสมรสอยู่อย่างลับๆ ชื่อว่าโคเซ็ตต์ ซึ่งฟองทีนต้องส่งเงินทุกฟรังก์ที่หายได้ไปให้ผู้ที่คอยดูแลลูกสาว คนงานหญิงคนอื่นรู้เรื่องนี้เข้า และเมื่อคิดว่าฟองทีนทำตัวเหนือพวกตนที่ไม่ยอมเปลืองตัวให้หัวหน้าคนงาน ก็เลยยุยงให้ไล่ฟองทีนออกไป ฟองทีนถูกไล่ออกอย่างไร้ความปราณี เธอไปขอให้วัลฌองช่วย แต่วัลฌองก็มัวไปสนใจเรื่องอื่นอยู่
โดยรวมเป็นการเสียสละของแม่ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อหาเงินเลี้ยงลูก แม้จะต้องถูกรังแกจากบรรดาคนงานหญิงหรือแม้กระทั่งยอมเสียศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่เพื่อลูกแม่ก็สามารถทำได้ และ ฟองทีนก็พิสูจน์ให้เราเห็นมาแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สะท้อนให้เห็นถึงอะไรในหลายด้านๆ ทั้งความอยากจนและความรักของแม่ที่ยอมเสียสละทุกสิ่งเพื่อลูกค่ัะ
ความคิดเห็นที่ : 32
โพสโดย: writer kid เวลา : 11 August 2013 / 17:37
Pamela Voorhees (Friday Night 13th ) ถ้าถามว่า ฆาตกรตัวจริงในหนังเรื่องศุกร์ 13 ฝันหวานนี้คือใคร หลายคนคงคิดว่า เป็นเจสัน ฆาตกรในหน้ากากฮอกกี้ แต่ที่จริงแล้วฆาตกรใรเรื่องแรกสุดที่สังหารครูและพวกวัยรุ่นในแคมป์คริสตัล เลคคือนางพาเมล่า วอร์ฮีย์ แม่ของเจสันนี่เอง ด้วยเหตุที่คนเหล่านั้นรังแกลูกชายพิการผู้น่าสงสารของเธอ และปล่อยให้ลูกชายของเธอ ต้องจมน้ำเกือบตายอย่างไม่ยี่หระ แม้เธอจะพยายามเรียกร้องความยุติธรรม ก็ไม่มีใครเปิดโอกาสให้ ทำให้เธอกลายเป็นบ้า ไล่ฆ่าพวกนี้ก่อนจะถูกฆ่าตายในที่สุด แสดงให้เห็นถึงเหตุการณ์น่าสลดที่เกิดจากความรักของแม่อย่้างพาเมล่า จึงถือว่าความรักของเธอ เป็นความรักที่น่ายกย่อง แม้มันจะเป็นการกระทำที่เลวร้ายอย่างฆ่าคนก็ตาม แต่เรื่องเลวร้ายนี้จะไม่เกิดขึ้น หากคนพวกนั้นไม่ทำร้าย หรือกดขี่ครอบครัวนี้ก่อนต่างหาก ถือว่าเป็นความรักของแม่ที่ซึ้งจับใจมากสำหรับความคิดของจขคห.
ความคิดเห็นที่ : 33
โพสโดย: ♡ νιςκι ♡ เวลา : 11 August 2013 / 20:53
Won't Back Down เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับแม่สองคนที่ประท้วงเกี่ยวกับการศึกษาที่ไม่ได้ประสิทธิภาพ โดยมีแกนนำคือ เจมมี่(ในตอนแรก) เจมมี่มีลูกสาวชั้นป.2 ที่อ่านหนังสือไม่ออก เธอได้เปลี่ยนโรงเรียนให้ลูกหลายแห่ง เพราะคิดว่าโรงเรียนนั้นไม่ดี สอนให้ลูกเธออ่านหนังสือไม่ออก เมื่อเธอได้พาลูกย้ายมายังโรงเรียนรัฐบาลขนาดย่อมแห่งใหม่ เธอกลับพบว่ามันยิ่งแย่กว่าเดิม ครูที่เฉยเมยบังคับให้ลูกเธออ่าน ในขณะที่เธออ่านไม่ได้และยืนอยู่กลางห้องท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมห้อง แน่นอนเธอรับไม่ได้ เจมี่พยายามหาโรงเรียนใหม่ให้แก่ลูกสาวของเธอ ทั้งการจับสลากรับนักเรียนในเขต ขอร้องผอ.โรงเรียนเก่ารับลูกเธอ แต่แน่นอนว่าไม่ได้ จนเธอได้พบโนนา ครูประจำชั้นอีกห้องหนึ่ง ที่พบปัญหาเดียวกันคือ ลูกที่อ่านหนังสือไม่ออกและโรงเรียนไม่ช่วยเหลือ พวกเธอทั้งคู่เลยส่งเรื่องไปทางสมาคมฯ เพื่อให้แก้ไขกับเรื่องนี้ และคำตอบที่ได้คือ "เป็นไปไม่ได้" เธอเลยช่วยกันหาเสียงจากผู้ปกครองในโรงเรียนให้ร่วมกันลงชื่อเห็นด้วย กับนโยบายนี้ จนในที่สุดสมาคมก็ได้รับเรื่อง และปรับปรุง ถึงแม้ในช่วงกลางๆเรื่องจะพบอุปสรรคมากมายแต่เจมี่ก็ไม่ยอมแพ้ที่จะล้มเลิกความตั้งใจ เธอมีความเชื่อว่าลูกของเธอและเด็กคนื่นๆในโรงเรียนจะสามารถอ่านหนังสือได้
ความคิดเห็นที่ : 34
โพสโดย: อิงฟ๊ะล๊ะ เวลา : 11 August 2013 / 21:39
ความคิดเห็นที่ : 35
โพสโดย: MeMie เวลา : 11 August 2013 / 22:09
จากเรื่อง : One Piece
เป็นความรู้สึกที่ ทึ้ง!! บรรยายไม่ถูก ว่าผู้หญิงคนนึ่งที่ยอมฝืนกฎธรรมชาติ ยอมทนทรมารมากแค่ไหน ในการอุ้มท้องไว้ ซึ่งเลยกำหนดของคนปกติไปถึง 11 เดือน ไม่ย้อมให้ลูกออกมาเผิญเชิญกับอันตราย ถึงแม้ว่าจะต้องตายก็ตาม เป็นความรักของแม่ ที่มีให้ลูก แม้จะยังไม่ได้เห็นหน้าลูก สำหรับเรามันยิ่งใหญ่มาก
และถึงแม้ว่าในการ์ตูนที่เห็นจะเป็นภาพของเธอที่เป็นเพียงเงา เห็นเพียงไม่กี่ฉาก แต่เธอก็ทำให้ประทับใจในความรักของแม่ที่มีต่อลูกได้มากทีเดียว เป็นแม่ที่น่าทึ่งที่สุดสำหรับเรา~
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 11 สิงหาคม 2556 / 22:30
ความคิดเห็นที่ : 36
โพสโดย: 'nirvana' เวลา : 11 August 2013 / 22:32
ความคิดเห็นที่ : 37
โพสโดย: love- u -na เวลา : 11 August 2013 / 22:39
ความคิดเห็นที่ : 38
โพสโดย: BreezingBLUE เวลา : 12 August 2013 / 08:20
ความคิดเห็นที่ : 39
โพสโดย: แมวยามราตรี เวลา : 12 August 2013 / 16:25
นินจาสาวจากแคว้นน้ำวน เธอเกิดในยุคของสงครามที่มีแต่การต่อสู้ทำให้เธอใฝ่หาความสงบสุขมาตลอด จนเธอได้มาเจอกับมินาโตะทำให้ทั้งคู่เกิดควารักกันและได้รู้จักถึงชีวิตอันแสนสุขของครอบครัว ต่อมาในวันที่เธอกำลังจะคลอดนารูโตะ จิ้งจอกเก้าหางออกอาละวาดในหมู่บ้านและหมายเอาชีวิตนารูโตะ เธอจึงทุ่มกำลังเข้าแลกด้วยชีวิตเพื่อปกป้องนารูโตะ โดยฝากให้นารูโตะสานต่อความฝันที่จะให้โลกพบกับสันติที่แท้จริง
ความคิดเห็นที่ : 40
โพสโดย: my name's fong เวลา : 12 August 2013 / 17:10
ความคิดเห็นที่ : 41
โพสโดย: ดาวเล็ก เวลา : 12 August 2013 / 18:20
ความคิดเห็นที่ : 42
โพสโดย: พู่กันเปื้อนหมึก เวลา : 12 August 2013 / 20:58
ความคิดเห็นที่ : 43
โพสโดย: คนคันเวลาของเธอ เวลา : 12 August 2013 / 22:20
ความคิดเห็นที่ : 44
โพสโดย: ทิวา เวลา : 13 August 2013 / 06:54